Το άγαρ λοιπόν είναι ένα από τα βασικά βιομόρια, και ειδικότερα είναι ένας πολυσακχαρίτης (δηλαδή υδατάνθρακας). Το άγαρ προέρχεται από τα φύκη, όχι τα κλασσικά που βλέπουμε στις παραλίες μας, αλλά τα κόκκινα φύκη, που συναντάμε μακριά μακριά. Έχει την βασική ιδιότητα όταν ανακατεύεται με υγρά στοιχεία, να τα κάνει στερεά, η πιο σωστά να τα κάνει σαν ζελέ.
Χρησιμοποιείται όχι μόνο στη μαγειρική, αλλά κυρίως στη βιολογία και τη μικροβιολογία. Σίγουρα όλοι θα έχετε δει κάποια μικρά πλαστικά κυκλικά δοχεία στα μικροβιολογικά εργαστήρια. Ε ναι, αυτά περιέχουν μέσα άγαρ, και θρεπτικά συστατικά. Πρακτικά, παίρνουμε το φαγητό των μικροβίων, το ανακατεύουμε με το άγαρ, το ζεσταίνουμε και όταν αυτό κρυώσει γίνεται ένα ζελέ. Η χρήση του είναι ουσιώδεις, καθώς τα μικρόβια φαίνονται με γυμνό μάτι, χωρίς να απαιτείται μικροσκόπιο.
Στη μαγειρική τώρα, το άγαρ έχει αντικαταστήσει τα πηκτικά μέσα. Συνήθως το αποκαλούμε στη μαγειρική άγαρ-άγαρ, άλλα όπως και να το πείτε, πάλι από φύκια προέρχεται. Το πλεονέκτημα του , όπως αναφέρθηκε είναι η στερεοποίηση. Έτσι έχουμε δει αντί για ξύδι, να μας σερβίρουν ένα μαύρο κύβο, όπως στην εικόνα. Φαίνεται για σοκολατάκι, αλλά δεν είναι. Αλίμονο σε όποιον το κάνει μια μπουκιά..!!!
Φθάνοντας στο τέλος, να πούμε ότι πολλά κοινά πράγματα χρησιμοποιούνται τόσο στη βιολογία όσο και στη μαγειρική. Βασική προϋπόθεση είναι να γίνονται οι βασικοί έλεγχοι, ώστε να είναι κατάλληλα τα υλικά προς βρώση. Να αναφερθεί εδώ, πως το άγαρ, δεν έχει θερμίδες, και επίσης είναι πλούσιο σε φυτικές ίνες. Αν λοιπόν βρεθείτε κάπου για φαγητό και σας σερβίρουν "παράξενα σοκολατάκια", ξανασκεφτείτε το.
Η ημιμάθεια είναι χειρότερη της αμάθειας..
Φώτο: Tarobo ja.wikipedia.org
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου