Σήμερα αποφάσισα να αναλύσουμε, με απλούς όρους πως λειτουργούν τα περιβόητα "Rapid Test", για τα οποία τόσα ακούμε, και δε ξέρουμε τελικά πότε θα δούμε.
Πριν ξεκινήσουμε, να ξεκαθαρίσουμε, πως ο όρος Rapid Test, μπορεί να αναφέρεται σε δυο διαφορετικά πράγματα:
- Rapid Test Αντισωμάτων: Με αυτά μπορούμε να δούμε αν κάποιος οργανισμός έχει παράξει αντισώματα έναντι του SARS-COV2. Άρα να δούμε αν έχει περάσει την ίωση, ακόμη και στο παρελθόν. Ωστόσο, δε μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να γίνει έλεγχος όσων είναι στα πρώτα στάδια της νόσου. Τα τεστ για τα οποία μας προετοιμάζουν, ΔΕΝ είναι τα συγκεκριμένα (αλλά η επόμενη κατηγορία).
- Rapid Test Αντιγόνων (ή Ag Rapid Test): Όπως θυμόμαστε, αντιγόνο, είναι οτιδήποτε είναι ξένο προς τον οργανισμό μας, και ικανό να προκαλέσει την αντίδραση του ανοσοποιητικού μας συστήματος. Τα τεστ αυτά, ανιχνεύουν λοιπόν το μικρόβιο, άρα είναι ικανά να χρησιμοποιηθούν για να δούμε ποιοι είναι φορείς, ακόμη και χωρίς συμπτώματα.
Ας δούμε λοιπόν πως λειτουργούν τα τεστ αντιγόνων. Αρχικά πρέπει να λάβουμε το δείγμα. Επειδή ο ιός βρίσκεται κυρίως στο ανώτερο αναπνευστικό, το δείγμα θα είναι είτε από τη μύτη, είτε από το στόμα. Αφού παρθεί το δείγμα, πρέπει αυτό να "σπάσει", γιατί εμείς θέλουμε να βρούμε το γενετικό υλικό του ιού. Άρα, ανακατεύουμε το δείγμα με ένα ειδικό υγρό το οποίο ξεκολλάει το δείγμα από τη "μπατονέτα" (επιστημονικά ονομάζεται στυλεός), και ταυτόχρονα "σπάει" το δείγμα στα διαφορετικά συστατικά του. Αν θέλαμε να το παρομοιάσουμε, θα λέγαμε πως το υγρό αυτό λειτουργεί σαν ένα γουδί, που βάζουμε μέσα μυρωδικά, το κοπανάμε και βγαίνουν όλα τα συστατικά τους.
Στη συνέχεια, το δείγμα τοποθετείται σε μια συγκεκριμένη θέση, ενός πλαστικού. Αλλά, εσωτερικά δεν είναι πλαστικό, αλλά περιέχει ένα υλικό, ας πούμε σαν ειδικό σφουγγάρι, με αποτέλεσμα όπως όταν ρίχνουμε νερό στο σφουγγάρι να προσπαθεί να κινηθεί προς τα μέσα, έτσι και εδώ το υγρό προσπαθεί να κινηθεί προς την αντίθετη πλευρά. Στο "σφουγγάρι" αυτό όμως, σε δυο συγκεκριμένες περιοχές, υπάρχουν δύο "παγίδες", η μια που πιάνει το γενετικό υλικό του ιού (συνήθως με το όνομα Τ), και μια δεύτερη κυρίως προς το την άλλη πλευρά του πλαστικού, που χρησιμεύει για να δούμε πως όλα λειτούργησαν κανονικά (συνήθως με το όνομα C).
Όταν πιαστεί κάτι στην παγίδα, τότε αλλάζει χρώμα το σφουγγάρι εκεί και μας δίνει μια γραμμή. Αν δε πιαστεί, τότε παραμένει άχρωμο.
Άρα, αναλόγως των γραμμών που θα δούμε, αυτό σημαίνει αν πιάστηκε ο ιός και άρα υπάρχει, ή δεν έχουμε σήμα στην T, και άρα δεν υπάρχει ιός. Η ερμηνεία των αποτελεσμάτων είναι κάτι άλλο που θα αναπτύξουμε αργότερα, καθώς σχεδόν ποτέ δεν είναι τα πράγματα τόσο ξεκάθαρα.
Ωστόσο, θεωρώ πως έχουμε καταλάβει πως λειτουργούν τα rapid antigen test, ώστε όταν τα πιάσουμε στα χέρια μας, να μην είναι εντελώς ξένα.
Μόλις παραλάβουμε και εμείς, τότε σίγουρα θα δημιουργήσουμε ένα video, περιγράφοντας κάθετί αναλυτικότερα.
Γιατί όπως λέμε πάντα: Η ημιμάθεια είναι χειρότερη της αμάθειας.
Photo: https://en.joysbio.com/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου