τους τρόπους προφύλαξής. Όσοι δε γνωρίζουν, την αντιμετωπίζουν σαν κάτι ξένο και δε θέλουν να ακούσουν για αυτό. Μέσα από το συγκεκριμένο άρθρο, θα προσπαθήσουε να αναλύσουμε όλα τα βασικά σημεία της συγκεκριμένης νόσου.
Ο ιός HIV προσβάλει κυρίως συγκεκριμένα κύτταρα του ανοσοβιολογικού μας συστήματος, αλλά και αρκετά νευρικά κύτταρα. Τα κύτταρα που προσβάλλει έχουν καθοριστικό ρόλο, καθώς είναι εκείνα που έχουν την ικανότητα να αναγνωρίζουν οτιδήποτε είναι ξένο προς τον οργανισμό μας και στη συνέχεια να ειδοποιήσουν άλλες ομάδες, προκειμένου αυτές με τη σειρά τους να το καταστρέψουν. Κατασστρέφοντας αυτά τα κύτταρα, δεν υπάρχει ανοσοβιολογικό σύστημα, επομένως είμαστε επιρρεπής σε οποιοδήποτε παθογόνο παράγοντα, όσο ασήμαντος και αν είναι (π.χ. ιός της γρίπης).
Πως όμως μεταδίδεται ο ιός;
Ο ιός υπάρχει σε πάρα πολλά υγρά του σώματος μας, ωστόσο δεν είναι ικανός να μεταδοθεί με όλα. Μεγαλύτερες συγκεντρώσεις παρουσιάζει σεο αίμα, το σπέρμα και τις κολπικές εκκρίσεις, ενώ πολύ μικρότερες στο σάλιο, τα δάκρυα, τον ιδρώτα, το εγκεφαλονωτιαίο υγρό, το μητρικό γάλα. Ο ιός δε μπορεί να μεταδοθεί μέσω των υγρών, στα οποία βρίσκεται σε μικρές συγκεντρώσεις. Είναι επομένως αδύνατο να μεταδοθεί από την τροφή, το νερό, τις χειραψίες, το φιλί. Μεταδίδεται όμως μέσω των υγρών στα οποία βρίσκεται σε πολύ υψηλές συγκεντρώσεις. Έτσι μπορεί να μεταδοθεό με το αίμα και τα παράγωγά του, π.χ. με μετάγιση μολυσμένου αίματος, κοινή χρήση σύριγγας, μη αποστειρωμένα ιατρικά εργαλεία, αλλά και μέσω σεξουαλικής επαφής χωρίς προφυλάξεις. Πολλές συζητήσεις γίνονται για το αν μεταδίδεται με τσιμπήματα εντόμων. Μέχρι στιγμής, δεν έχει αποδειχθεί η μετάδοση με οποιοδήποτε έντομο.
Πως προφυλασσόμαστε από τον ιό;
Ίσως ακουστεί παράλογο, ωστόσο η καλύτερη προφύλαξη πηγάζει από τη σωστή ενημέρωση. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι η χρήση προφυλακτικού κατά τη σεξουαλική επαφή, η χρήση κάθε σύριγγας μόνο μία φορά, καθώς και η υπέυθυνση και πλήρης αποστείρωση των ιατρικών εργαλείων. Επίσης αναγκαίος είναι και ο έλεγχος του αίματος που προορίζεται για μεταγγίσεις.
Υπάρχει θεραπεία;
Όπως αναφέραμε και παραπάνω πρόκειται για μία ανίατη νόσο, καθώς ακόμα δεν έχουν ανακαλυφθεί σκευάσματα που να θεραπέυουν εντελώς τους οροθετικούς. Υπάρχουν πολλά φάρμακα που έχουν αυξήση κατά πολύ το προσδόκιμο επιβίωσης και σε πάρα πολλές περιπτώσεις δεν εμφανίζονται τα συμπτώματα της ασθένειας.Με σωστή ιατρική καθοδήγηση, οι ασθενείς μπορούν να ζήσουν φυσιολογικά. Η μη ανακάλυψη αποτελεσματικών φαρμάκων ή εμβολίων, οφείλεται στην ικανότητα που έχει ο ιός να αλλάζει τη δομή του πάρα πολύ γρήγορα,(πολυμορφηκότητα) με αποτέλεσμα να μην αναγνωρίζεται.
Πως μπορώ να μάθω εάν είμαι φορέας;
Στην περίπτωση που
κάποιος έχει αμφιβολία για το αν έχει μολυνθεί από τον ιό, τότε
απαιτούνται κάποιες ειδικές εξετάσεις. Ο όρος ειδικές δε θα πρέπει να
μπερδεύει, καθώς για το άτομο που θέλει να κάνει την εξέταση, απαιτείται
απλά η λήψη αίματος, όπως και στις υπόλοιπες γενικές εξετάσεις. Οι
εξετάσεις στοχέυουν στην ανίχνευση αντισωμάτων που έχουν παραχθεί για να
καταπολεμήσουν τον ιό. Υπάρχει ωστόσο η πιθανότητα, εάν η
μόλυνση είναι πολύ πρώιμη, να μην είναι δυνατή η ανίχνευση των
αντισωμάτων. Θα πρέπει να περάσει το χρονικό παράθυρο των 6 εβδομάδων
τουλάχιστον και ακόμα καλύτερα η περιοδική εξέταση.
Η επιστήμη έχει συμβάλει τόσο, ώστε ακόμα και μία θετική διάγνωση να μην σημαίνει αυτομάτως και θανατική καταδίκη.
Η αμάθεια είναι το χειρότερο όλων.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου